Wydawca treści
Surowiec do wszystkiego
W erze szkła, aluminium i krzemu można by odnieść wrażenie, że drewno jest passé. Nic bardziej mylnego! Gdziekolwiek się znajdziemy, na pewno wokół nas będzie wiele przedmiotów, które nie powstałyby bez użycia drewna.
Szacuje się, że współcześnie ma ono ok. 30 tys. zastosowań: drewno i materiały drewnopochodne są wykorzystywane m.in. w budownictwie, górnictwie, energetyce, do produkcji maszyn rolniczych i przemysłowych, podłóg, mebli, płyt, papieru i opakowań, narzędzi, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego, zabawek czy materiałów biurowych.
Szacuje się, że współcześnie drewno ma ok. 30 tys. zastosowań
Pochodzenie, sposób pozyskania i właściwości fizyczne drewna sprawiają, że jest najbardziej naturalnym i przyjaznym materiałem, który wykorzystujemy na tak wielką skalę. Jest niezbędnym elementem modnego dziś życia w stylu „eko", w harmonii z naturą i w zdrowiu. W obliczu zmian klimatycznych ważne jest też to, że nie tylko żywe drzewa wiążą znaczne ilości dwutlenku węgla. Wielkim magazynem CO2 są również produkty z drewna.
Im bardziej rozwinięta i nowoczesna gospodarka, tym więcej drewna potrzebuje. W ciągu ostatnich dwóch dekad zużycie drewna w naszym kraju wzrosło aż dwuipółkrotnie. W 1990 r. Polak przeciętnie zużywał rocznie równowartość 0,4 m sześc. drewna okrągłego, a obecnie – ponad 1 m sześc. Można się spodziewać, że ten wskaźnik jeszcze bardziej wzrośnie – do wartości podobnych jak w innych krajach europejskich (Niemiec zużywa rocznie średnio 1,7 m sześc. drewna, Czech – prawie 1,5 m sześc., Włoch– 1,1 m sześc.).
Dowiedz się więcej o drewnie z książki „Naturalnie, drewno!" (PDF)
Najnowsze aktualności
Wrzesień w Borownicy
Wrzesień w Borownicy
Obchody wojny obronnej 1939 w Borownicy
W niedzielę 9 września, w 79. rocznicę wojny obronnej 1939 roku, posłowie, kombatanci, rodziny poległych, żołnierze, przedstawiciele władz samorządowych, leśnicy, uczniowie i mieszkańcy wsi spotkali się aby oddać hołd żołnierzom 17 pułku piechoty oraz poległym w czasie wojny mieszkańcom Borownicy.
Obchody wojny obronnej w Borownicy zyskały wspaniałą oprawę wojskową dzięki obecności kompanii honorowej wraz z pocztem sztandarowym 1 batalionu piechoty zmotoryzowanej Ziemi Rzeszowskiej im. płk. Benjamina Kotarby 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej z Międzyrzecza. W 2008 roku batalion który przejął dziedzictwo tradycji 17 pułku piechoty i rokrocznie uczestniczy w uroczystościach.
Spotkanie tradycyjnie już rozpoczęło się na wzgórzu nad Czarnym Potokiem, w miejscu, gdzie poległ dowódca pułku płk Beniamin Kotarba wraz z częścią swoich żołnierzy. Dziś w tym miejscu jest punkt kulminacyjny ścieżki przyrodniczo-historycznej Borownica, opisującej m.in. wydarzenia tamtych dni. Zaproszeni goście i uczestnicy spotkania złożyli kwiaty i wieńce pod krzyżem i obeliskiem postawionym ku czci poległych. Dalsza część uroczystości miała miejsce pod pomnikiem mieszkańców Borownicy pomordowanych przez UPA w 1945 roku, gdzie przedstawiciele Sejmu RP, wojsko, samorządowcy, weterani, kombatanci, leśnicy oraz mieszkańcy Borownicy złożyli kwiaty i znicze oddając cześć poległym mieszkańcom wsi. Obchody w Borownicy uświetniła także uroczysta msza święta. Następnie uczestnicy uroczystości udali się na cmentarz, gdzie spoczywa ciało płk Beniamina Kotarby i żołnierza 17 pp Stanisława Baraniucha. Tam nastąpiło odczytanie „Apelu Pamięci” i oddana została salwa honorowa, a poszczególne delegacje złożyły wiązanki kwiatów i zapaliły znicze.
Akcentem wieńczącym uroczystości było spotkanie pokoleń na biwaku i rozmowy przy tradycyjnie już bardzo smacznej, żołnierskiej grochówce.
Organizatorami tegorocznych obchodów byli Zarząd Wojewódzki ZBŻZiOR w Rzeszowie, Wójt Gminy w Birczy, Rada Gminy w Birczy. Patronat nad uroczystością objął Pan Jan Pączek – Starosta Przemyski.
Obchody upamiętniają wydarzenia z 12 września 1939 roku, kiedy to wycofujący się 17 pułk piechoty natrafił w Borownicy na stacjonujące tu wojska najeźdźcy niemieckiego. Płk Kotarba - dowódca pułku zdecydował się przedrzeć przez wieś w kierunku na Birczę. Początkowy sukces 17 pp, wskutek miażdżącej przewagi wroga szybko zmienił się w poważną potyczkę, w wyniku której dowódca pułku poległ na polu walki, a sam pułk został rozbity.
