Wydawca treści
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego
fot.M.Sudoł
fot.A.Tarabuła
fot.A.Tarabuła
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego utworzony został w 1991 r. na mocy Rozporządzenia Wojewody Przemyskiego Nr 11 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wprowadzenia ochrony terenów posiadających walory krajobrazowe przed ich niszczeniem bądź utratą tych walorów (Dz. Urz. Woj. Przemyskiego Nr 17, poz. 100). Obowiązującym dokumentem określającym jego powierzchnię, granice, oraz obowiązujące zakazy i nakazy jest aktualnie uchwała Nr XXXIX/792/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 r w sprawie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego.
Całkowita powierzchnia Parku wynosi 60 561 ha, z czego w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Dynów leży 12 893,65 ha, a 5030,62 ha stanowią grunty Nadleśnictwa.
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego, będący jednym z większych parków krajobrazowych w Polsce, obejmuje jedyny w Polsce fragment najbardziej wysuniętych na zachód dwóch pogórzy Karpat Wschodnich – Pogórza Przemyskiego i w niewielkiej części Pogórza Dynowskiego. Jest to szczególna część łuku karpackiego Pogórza z dobrze zachowanym krajobrazem naturalnym o charakterystycznym, rusztowym układzie grzbietów górskich, poprzecinanych równoleżnikowo dolinami rzek i potoków. Park obejmuje tereny w większości zalesione i stosunkowo mało zaludnione w porównaniu z innymi rejonami Pogórza Karpackiego.
Cały obszar Pogórza Przemyskiego leży w dorzeczu Sanu. Inne ważniejsze cieki w granicach Parku to dopływy Sanu: Jawornik, Stupnica, Cisowa i Wiar oraz dopływ Wiaru – Turnica. Doliny Sanu, a zwłaszcza Wiaru, mają na wielu odcinkach charakter przełomowy.
Lasy stanowią około 60% ogólnej powierzchni Parku. Zbiorowiska roślinne są różnorodne. W najwyższych partiach Pogórza występują dobrze wykształcone fragmenty buczyny karpackiej w formie reglowej, nieco niżej znajduje się zespół podgórskiej formy buczyny karpackiej. Na najniżej położonych terenach dominują grądy, a w dolinach rzek i potoków zachowały się lasy łęgowe oraz olszynki karpackie. W dominującej na terenie Parku podgórskiej formie buczyny karpackiej, w drzewostanie obok buka występuje dość licznie jodła, a także świerk, jawor i wiąz górski. Na uwagę zasługuje występowanie stanowiska rzadkiej brzozy czarnej, interesujących zbiorowisk roślinności kserotermicznej (na nasłonecznionych stokach wzgórz) oraz na niewielkich fragmentach, torfowisk przejściowych i wysokich.
W granicach Parku znajduje się wiele cennych zabytków architektury, m.in. jeden z najcenniejszych w Polsce renesansowy zamek w Krasiczynie otoczony starym parkiem, zespół kościelno-klasztorny franciszkanów w Kalwarii Pacławskiej (XVIII w.), kościoły, cerkwie oraz zabytkowe cmentarze.
Najnowsze aktualności
MNÓSTWO DOBRA Z LASU
MNÓSTWO DOBRA Z LASU
Aż 58 prac sporządzili uczniowie rywalizujący ze sobą w ramach konkursu „Co dobrego z lasu" na broszurę informującą o zaletach naszych lasów. Organizatorem było Nadleśnictwo Dynów we współpracy z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Krośnie, pod honorowym patronatem Grażyny Zagrobelnej, Dyrektor RDLP w Krośnie.
Konkurs „Co dobrego z lasu?" był konkursem towarzyszącym XVII edycji Wojewódzkiego Konkursu Podkarpacka Tęcza, organizowanej przez Zespół Szkół Zawodowych w Dynowie. Podkarpacka Tęcza to już impreza o wieloletniej tradycji i ustalonej renomie, skupiająca szkoły z całego województwa. Tegorocznym hasłem przewodnim było „Zdrowe Podkarpacie". Bez lasu nie ma zdrowia, stąd też patronat honorowy nad wydarzeniem objęła m.in. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie oraz Nadleśnictwo Dynów.
Uczniowie rywalizujący w konkursie „Co dobrego z lasu" mieli za zadanie w krótkiej formie, jaką jest broszura informacyjna, pokazać wieloaspektowość walorów leśnych, ich wpływ na zdrowie, kondycje i samopoczucie człowieka. Z wymagań konkursowych wywiązali się znakomicie, zarówno pod względem merytorycznym jak i graficznym. Prace wykonane przez uczniów to gotowe kompendia o pożytkach płynących z lasu.
– To cieszy, że pomimo braku zagadnień leśnych w szkołach uczniowie zdają sobie sprawę, jak bogatym i obfitującym w przeróżne dobra miejscem jest las. Bo przecież las to dobre samopoczucie, to wspaniały klimat, to rośliny i zwierzęta, które możemy obserwować, ale których walory zdrowotne i smakowe poznajemy na co dzień, wreszcie to drewno – najbardziej przyjazny dla środowiska produkt. Dobrze, że młodzież to wie i wspaniale, że umie to przekazać – podsumowuje konkurs Adam Pilch, Nadleśniczy Nadleśnictwa Dynów.
Spośród wszystkich prac jury konkursowe w składzie: Grażyna Paździorny, Dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Dynowie, Tomasz Kałamarz - pracownik Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie, Małgorzata Kaczorowska- pracownik Nadleśnictwa Dynów, wyróżniło 7 autorów w kategorii szkoły gimnazjalne oraz 10 autorów w kategorii szkoły ponadgimnazjalne. Pierwsze miejsce zdobyła Aleksandra Szczepan z Zespołu Szkół w Dynowie oraz Katarzyna Chachura z Liceum Ogólnokształcącego w Dubiecku.
Zwycięzcom i uczestnikom gratulujemy pomysłowości i wiedzy. Do zobaczenia w następnych edycjach konkursów organizowanych przez Lasy Państwowe!
Tekst: Małgorzata Kaczorowska, Nadleśnictwo Dynów
Zdjęcia: Wojciech Hamerla, Zespół Szkół Zawodowych w Dynowie
