Wydawca treści
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego
fot.M.Sudoł
fot.A.Tarabuła
fot.A.Tarabuła
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego utworzony został w 1991 r. na mocy Rozporządzenia Wojewody Przemyskiego Nr 11 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wprowadzenia ochrony terenów posiadających walory krajobrazowe przed ich niszczeniem bądź utratą tych walorów (Dz. Urz. Woj. Przemyskiego Nr 17, poz. 100). Obowiązującym dokumentem określającym jego powierzchnię, granice, oraz obowiązujące zakazy i nakazy jest aktualnie uchwała Nr XXXIX/792/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 r w sprawie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego.
Całkowita powierzchnia Parku wynosi 60 561 ha, z czego w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Dynów leży 12 893,65 ha, a 5030,62 ha stanowią grunty Nadleśnictwa.
Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego, będący jednym z większych parków krajobrazowych w Polsce, obejmuje jedyny w Polsce fragment najbardziej wysuniętych na zachód dwóch pogórzy Karpat Wschodnich – Pogórza Przemyskiego i w niewielkiej części Pogórza Dynowskiego. Jest to szczególna część łuku karpackiego Pogórza z dobrze zachowanym krajobrazem naturalnym o charakterystycznym, rusztowym układzie grzbietów górskich, poprzecinanych równoleżnikowo dolinami rzek i potoków. Park obejmuje tereny w większości zalesione i stosunkowo mało zaludnione w porównaniu z innymi rejonami Pogórza Karpackiego.
Cały obszar Pogórza Przemyskiego leży w dorzeczu Sanu. Inne ważniejsze cieki w granicach Parku to dopływy Sanu: Jawornik, Stupnica, Cisowa i Wiar oraz dopływ Wiaru – Turnica. Doliny Sanu, a zwłaszcza Wiaru, mają na wielu odcinkach charakter przełomowy.
Lasy stanowią około 60% ogólnej powierzchni Parku. Zbiorowiska roślinne są różnorodne. W najwyższych partiach Pogórza występują dobrze wykształcone fragmenty buczyny karpackiej w formie reglowej, nieco niżej znajduje się zespół podgórskiej formy buczyny karpackiej. Na najniżej położonych terenach dominują grądy, a w dolinach rzek i potoków zachowały się lasy łęgowe oraz olszynki karpackie. W dominującej na terenie Parku podgórskiej formie buczyny karpackiej, w drzewostanie obok buka występuje dość licznie jodła, a także świerk, jawor i wiąz górski. Na uwagę zasługuje występowanie stanowiska rzadkiej brzozy czarnej, interesujących zbiorowisk roślinności kserotermicznej (na nasłonecznionych stokach wzgórz) oraz na niewielkich fragmentach, torfowisk przejściowych i wysokich.
W granicach Parku znajduje się wiele cennych zabytków architektury, m.in. jeden z najcenniejszych w Polsce renesansowy zamek w Krasiczynie otoczony starym parkiem, zespół kościelno-klasztorny franciszkanów w Kalwarii Pacławskiej (XVIII w.), kościoły, cerkwie oraz zabytkowe cmentarze.
Najnowsze aktualności
Leśne Dyktando po raz siódmy
Leśne Dyktando po raz siódmy
Już po raz siódmy uczniowie szkół z regioniu Dynowa i okolic spotkali się w auli Zespołu Szkół Zawodowych w Dynowie, aby zmierzyć się z ortografią w leśnym wydaniu. Tegoroczna edycja Leśnego Dyktanda, konkursu leśno-ortograficznego, była rekordowa pod względem ilości osób. W szranki z trudnościami językowymi stanęło 88 dzieci z 19 szkół!
Pomysłodawcą konkursu jest Nadleśnictwo Dynów, natomiast znakomitą oprawę organizacyjną zapewnia nam Zespół Szkół Zawodowych w Dynowie oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Zespołu Szkół Zawodowych w Dynowie. Partnerem tegorocznej edycji dyktanda była również Miejska Biblioteka Publiczna w Dynowie – instytucja dbająca jak mało kto o kulturę języka. Rangę konkursu podniosły znakomite patronaty honorowe: Pani Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie, Starosty Powiatu Rzeszowskiego oraz Burmistrza Miasta Dynowa.
Uczniowie mieli za zadanie napisać poprawnie tekst czytanego im dyktanda. Tegoroczna edycja traktowała o lesie, w którym sprawy „dzieją się na trzy zmiany”. Nocami polują wilki, w dzień pracuje harda leśniczka. Po części merytorycznej konkursu uczestnicy udali się na poczęstunek. Następnie obejrzeli niezwykle ciekawe pokazy chemiczne oraz pokaz sztuk walki ju-jitsu prezentowany przez klub sportowy Kigai Wara.
W tym czasie nauczyciele i opiekunowie dzieci oceniali prace uczniów. Rekordowa ilość „byków” wyniosła w tym roku czterdzieści dwa, co jest znakiem, że tekst dyktanda nie był bardzo trudny. Nie było jednak pracy bezbłędnej, co zdarzało się w poprzednich edycjach. Najlepiej dyktando napisała Patrycja Wrotniak z Liceum Ogólnokształcącego w Dynowie popełniając zaledwie dwa błędy ortograficzne.
Nagrodzeni i wyróżnieni uczniowie otrzymali, a jakże, nagrody książkowe sponsorowane przez Nadleśnictwo Dynów, Zespół Szkół Zawodowych w Dynowie oraz Miejską Bibliotekę Publiczną w Dynowie. Na literaturę „najwyższych lotów”, najbardziej poczytne, wysmakowane i nagradzane publikacje książkowe zasłużyli bowiem szczególnie, co udowodnili, pisząc dyktando. Patrycja Wrotniak otrzymała również nagrodę specjalną Stowarzyszenia Zespołu Szkół Zawodowych w Dynowie. Wszyscy nagrodzeni i wyróżnieni w konkursie otrzymali także niespodziankę – specjalnie zaprojektowane na tę okoliczność koszulki z napisem „ Mistrz Leśnej Ortografii”. Mamy nadzieję, że niespodzianka spodoba się obdarowanym.
Dziękujemy i gratulujemy wszystkim uczniom uczestniczącym w konkursie, ich nauczycielom i opiekunom.
Do zobaczenia za rok!
