Wydawca treści
Nasze lasy
Las wiosną.
Jesienny las bukowo-sosnowy.
Obszar Nadleśnictwa charakteryzuje się wysokimi walorami przyrodniczymi, na które składają się: drzewostany odznaczające się wysokim stopniem naturalności, zbiorowiska roślinne z dużym udziałem roślin chronionych i rzadkich, bogata flora i fauna.
Procentowy udział siedlisk naturalnych i zbliżonych do naturalnych w nadleśnictwie jest wysoki i wynosi 56 %, siedlisk zniekształconych jest 44%. Dzięki racjonalnie prowadzonej gospodarce leśnej na terenie Nadleśnictwa nie ma siedlisk zdegradowanych i silnie zdegradowanych.
Przeważającym typem siedliskowym lasu w Nadleśnictwie jest las wyżynny świeży, który znajduje się na 96 % lasów Nadleśnictwa. Siedlisko lasu wyżynnego wilgotnego zajmuje 2% powierzchni, lasu mieszanego wyżynnego świeżego 1%. Siedliska lasu łęgowego stanowią 0,63 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa.
Głównymi gatunkami tworzącymi drzewostany w Nadleśnictwie Dynów są:
sosna zajmująca 38% powierzchni,
jodła zajmująca 30% powierzchni,
buk, który zajmuje 21% powierzchni.
Duży udział sosny powodowany jest istnieniem siedlisk porolnych, które zajmują blisko 43 % powierzchni Nadleśnictwa. Na gruntach tych jest obecnie prowadzona przebudowa drzewostanów.
Przeciętny wiek drzewostanów w Nadleśnictwie wynosi 79 lat. Przeciętna zasobność na 1 ha to 315 m3.
Gatunki takie jak buk, dąb, jodła najczęściej nie rosną w jednogatunkowych drzewostanach. W Nadlesnictwie Dynów dominują drzewostany wielogatunkowe, które zajmują 93% powierzchni lasów.
Na niemal jednej trzeciej powierzchni Nadleśnictwa występuje młode pokolenie zapewniające ciągłość jego trwania. Składa sie ono głównie z jodły, buka, dębu oraz jaworu.
Najnowsze aktualności
Wypalanie traw jest szkodliwe
Wypalanie traw jest szkodliwe
Wypalanie traw jest jedną z najczęstszych przyczyn pożarów lasów w sezonie wiosennym.
Ogień to żywioł, który bardzo często wymyka się spod naszej kontroli – wystarczy zmiana kierunku wiatru czy silniejszy podmuch i nieszczęście gotowe. Pożar szybko ogarnia ogromne połacie lasu i niszczy je doszczętnie. Potrzeba wiele dziesiątków lat na to, aby ekosystem leśny odrodził się. Większość rolników zdaje sobie sprawę ze szkodliwości wypalania traw, nie tylko z powodu zagrożenia pożarowego. Wiadomym jest, że wypalanie traw znacznie wyjaławia glebę – niszczy wszystkie mikroorganizmy glebowe mające wpływ na właściwości i żyzność gleby. Giną pożyteczne rośliny (np. rośliny motylkowe wzbogacające glebę w azot) i zwierzęta (mrówki, biedronki, dżdżownice, drobne płazy i ssaki). Średnio plon po wypalaniu resztek roślinności, zamiast być większy, maleje o około 5 %.
Wypalanie traw, prócz ujemnych efektów przyrodniczych jest prawnie niedozwolone. Zabrania tego Ustawa o lasach, która mówi, że zarówno w lasach, na terenach śródleśnych jak
i w odległości 100 m od granicy lasu zabrania się rozniecania ognia oraz wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych. Za łamanie tego przepisu można zostać ukaranym mandatem, a za stwierdzenie uporczywego wypalania traw, ARiMR może pozbawić rolnika całej kwoty płatności bezpośrednich za dany rok.
Zauważyłeś pożar – alarmuj! 112 lub 998
Punkt alarmowo-dyspozycyjny Nadleśnictwa Dynów 16652 22 51, 600 229 108
Straż leśna Nadleśnictwa Dynów 600 050 101
